Programy rynku pracy

Zadania państwa w zakresie promocji zatrudnienia, łagodzenie skutków bezrobocia i aktywizacji zawodowej osób pozostających bez pracy określa Ustawa z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy (Dz. U. z 2015 r. poz. 149, z późn. zm.).

Zadania te są realizowane przez instytucje rynku pracy (publiczne służby zatrudnienia, w tym wojewódzkie i powiatowe urzędy pracy, agencje zatrudnienia, instytucje szkoleniowe, instytucje dialogu społecznego i instytucje partnerstwa lokalnego), między innymi poprzez programy rynku pracy.

Programy rynku pracy mają na celu aktywizowanie osób bezrobotnych i poszukujących pracy oraz pomoc w uzyskaniu zatrudnienia i mogą być skierowane do różnych grup osób bezrobotnych, w szczególności mających największe trudności w znalezieniu pracy.

W ramach tych programów stosowane są usługi i instrumenty rynku pracy określone w ww. ustawie takie jak np.: poradnictwo zawodowe i pośrednictwo pracy, szkolenia zawodowe, przygotowanie zawodowe dorosłych, staże, bony (szkoleniowe, stażowe, zatrudnieniowe i na zasiedlenie), prace interwencyjne, roboty publiczne, jednorazowe środki na uruchomienie działalności gospodarczej, refundacja kosztów wyposażenia i doposażenia stanowiska pracy oraz inne instrumenty i usługi.

Podstawowym źródłem finansowania programów rynku pracy jest Fundusz Pracy.

Samorząd Powiatu (PUP) ma do dyspozycji środki Funduszu Pracy przyznawane co roku wg zasad określonych w ww. ustawie na działania związane z realizacją aktywnych programów rynku pracy.

Minister Pracy i Polityki Społecznej (dysponent FP) może przyznać na wniosek samorządu powiatu (PUP)  dodatkowe środki z rezerwy FP na realizację programów rynku pracy.

MPiPS określa zasady naboru wniosków na realizację programów i przyznawania środków FP.